Meeting Madagascar

Wim De Schamphelaere begon elf jaar geleden met deze portretreeks in Madagascar. Hij was oorspronkelijk aangetrokken door de overrompelende fauna en flora van het eiland maar het waren de inwoners die zijn die zijn hart stalen.

Wat begon als één reis naar dit gastvrije land eindigde er mee (voorlopig ?) dat hij tot wel tien keer dezelfde gemeenschappen bezocht. De Schamphelaere kijkt naar de wereld met open vizier. Hij benadert de mensen met respect en zij kiezen er voor hem toe te laten, hun wereld aan hem te tonen. Zo kreeg hij de kans een intense relatie met de bewoners te ontwikkelen en kreeg hij hun vertrouwen. Die band maakte het mogelijke deze krachtige portretten vast te leggen in de intieme sfeer van hun familie, hun huis, hun dagelijkse leven.

Door het bijzondere contact en het respect voor zijn onderwerp blijft De Schamphelaere weg van een te afstandelijke of documentaire beeldvormig. Deze manier van werken liet hem wel toe ook het gewone, de onzichtbare momenten in het leven van deze mensen vast te leggen. De betrokkenheid van de fotograaf laat de toeschouwer niet onberoerd. De foto's nodigen de kijker uit om onbevangen te kijken.


De Schamphelaere koos voor de kracht van zwart/wit fotografie om deze wereld vast te leggen in een spel van licht en donker, in subtiele schakeringen van grijstinten. Door het weglaten van kleur ligt de focus eerder op de compositie. De aandacht van de kijker wordt naar de individuen in het beeld geleid.
Deze zwart/wit reeks was het begin. Het is de aanloop geweest naar beelden die steeds meer mensen omvatten wat uitgroeide tot zijn bekendere werk, de grootschalige portretten van gemeenschappen.