Wijnmaker in het familiebedrijf Overijse, Adrien Van de Putte was ook dichter, vertaler en redacteur op het einde van de jaren 19na een studie filosofie en literatuur aan de faculteiten van Saint-Louis in Brussel. Hij komt uit een familie waar talen, letters en kunst worden gecultiveerd.

Naast deze schrijfactiviteiten begon hij in de jaren dertig met schilderen onder invloed van een familielid, de schilder Louis Rigaux (1887-1954), eveneens uit Overijse, en zijn vriend Jehan Frison (18861). Door eerst op het motief te schilderen in een expressionistische of fauvistische stijl, vond hij al snel zijn eigen stijl, met name door een bepaalde techniek die hij chromatine noemde, evenals zijn favoriete onderwerp: zijn geboorteland Brabant.

Hij zal de werkelijkheid op een figuurlijke manier onderzoeken om het geleidelijk te idealiseren en samen te vatten. Vanaf het begin van de jaren vijftig verving hij de glastuinbouw door een baan als ambtenaar in de administratie van de provincie Brabant en exposeerde hij in Brussel en Parijs, waar hij deelnam aan de Salon des Artistes Fran ais. Hij kende daar enig succes, dat in 1960 werd voortgezet met zijn deelname in Parijs aan de New York Prize en de Prize for Best Landscape, geïnitieerd door de Raymond Duncan Gallery, waardoor hij New York kon exposeren.

De verdubbeling van de man van de letters en de man van de ezel, met deze dubbele culturele en taalkundige verwantschap, zal worden voortgezet dankzij zijn talrijke lezingen over kunst en psychologie, zoals blijkt uit zijn correspondentie met de actoren van de wereld. Als criticus enerzijds en auteur van een essay getiteld The balance sheet of clairvoyance in art, zei hij vandaag anderzijds dat hij de weg van zijn denken zal formuleren.

Ter gelegenheid van zijn tentoonstelling in Galerie Isy Brachot Brussel in 1969, bereikte hij een volwassenheid waarin zijn beeldtaal volledig wordt onderscheiden. Hij ontwikkelde een meer naïeve stijl en produceerde surrealistische werken die hij tot het einde van zijn leven zou blijven ontwikkelen.

Het (her) bedekken van deze ietwat vergeten kunstenaar blijkt een lust voor het oog en een lust voor het hoofd.