De muziek van de Italiaanse componist Bruno Bavota onderging doorheen de jaren een zelf opgelegde creatieve transformatie. Zijn ontwapenend eerlijke en uitzonderlijk emotionele stukken, vaak vergeleken met het werk van Ludovico Einaudi, evolueerden van ongerepte, kristalheldere piano naar meer meditatieve en abstracte muziek op recenter werk. “Eventually all the time spent at the piano day after day changed my idea of the piano itself”, verklaart Bavota, “I started to see the piano like a living instrument.”

Op het in uitgekomen album 'Get Lost' linkt Bruno Bavota het meeslepende minimalisme van Einaudi met soms sprookjesachtige thema's à la Yann Tiersen en een elektronische touch zoals terug te vinden bij Nils Frahm. Via zwaar gestreamde playlists en high-profile Tv-Placements trad Bavota toe tot de grotendeels anonieme wereld van componisten met enorme luistercijfers, waar ook Joep Beving en Wouter Dewit deel van uitmaken.

Op 'Get Lost' stapt Bavota weg van zijn obsessie van de klank van zijn piano op zich, om de klank van wat zich rond zijn instrument bevindt te verkennen. Resonantie, stilte en de akoestische kenmerken van de ruimte bepalen de klankkleur van een stuk. Bruno Bavota gebruik een batterij effecten en processors om deze niet enkel te vangen maar ook te sampelen, loopen en een definiërend deel te laten uitmaken van zijn muziek. Zodoende komen de stukken van Bruno Bavota live pas echt tot leven, in de ruimte waarin ze gespeeld worden, met het publiek als deel van de muziek. In januari speelt Bavota op het belangrijke showcase festival Esns en aansluitend komt hij naar de Ryelandtzaal voor een concert.