De tentoonstelling is een ontmoeting en een zoektocht naar de raakvlakken tussen deze twee erg verschillende kunstenaars.

Gwenn Schoonjans maakt intrigerend werk waarin de mens centraal staat. Het gaat er haar niet om de mens in al zijn schoonheid en pracht weer te geven. Ze probeert integendeel te vatten wat achter een blik schuilt. Het kwetsbare van de mens boeit haar. In de meeste van haar werken kijken de figuren je dan ook frontaal aan, alsof zij je uitnodigen om die façade te doorbreken.

Licht en schaduw is wat Frank Van Hee fascineert. Wat begon met een project waarbij bezoekers werden uitgenodigd om een eigen schaduw te creëren met vijf om hun as draaiende vierkanten, groeide uit tot een installatie waarin de abstracte vorm van kubussen in metaal een centrale rol spelen. Staal, plexi, steen en ruwe schapenwol smolten zo samen tot een speels lijnenspel van licht en schaduw.

Ze lieten elkaars verbeelding los op hun eigen werk, en deden ook ingrepen op elkaars werk.