Een kleurrijke chaos, dit is een eerste indruk bij de recente werken van Evelien Hiele. Een vrolijke mallemolen in lichte tinten of is het een toren van Babel waar we lustig verder doen en elkaar niet begrijpen ?

Bij nader inzien valt de orde op in de chaos. Deze doeken zijn zeer doordacht opgebouwd. De kunstenares weet waar ze heen wil; ze is gegroeid in haar werk. De chaos, de wereld op zijn kop, schilder je immers niet zomaar. Vraag het maar aan Jeroen Bosch, de meester van verzoekingen, lusten en kwellingen. Zijn werk nodigt uit om intens gelezen te worden. Het straalt de geest uit van zondige angsten en het leven in zijn bewogen tijd.

Brengt Hiele een Boschiaanse kijk op vandaag ? Het zou wel eens kunnen. Vraag het haar niet, haar schilderijen zelf vertellen ‘een verhaal tussen nu en toen’, zoals Hugo Claus dat zo poëtisch verwoordt.