De in Brussel geboren Jean Colin leerde aan de Brusselse Academie schilderen bij Isidore Verheyden (1846-1905). In 1910 won hij de Prijs van Rome.
De kunstenaar probeerde verschillende technieken uit: aquarel, pastel, beeldhouwen en etsen. Zijn artistieke carrière stond echter overwegend in het teken van olieverfschilderijen.
Hoewel hij vooral portretten maakte, schilderde hij ook stillevens, stadsgezichten en landschappen. Hij vond aansluiting bij het realisme, wat hem al tijdens zijn leven heel succesvol maakte. Jean Colin kreeg heel wat onderscheidingen en eretitels. In 194rd zelfs een straat in Oudergem naar hem genoemd.
Hij had zijn publieke carrière perfect op de rails. Daarnaast maakte de kunstenaar heel wat werken puur voor zijn plezier. Daarin doken geregeld familieleden op, in hun dagelijks leven of in strandtaferelen.
De tentoonstelling in Kunstencentrum Rood-Klooster gaat vooral dieper in op de periode tussen 1910 en het begin van de jaren 19In die tijd schilderde hij doeken met impressionistische en fauvistische accenten.
Door in te zoomen op het intimistische karakter van zijn werken, laat de expo bezoekers kennismaken met een ander facet van deze boeiende artiest. Los van materiële beperkingen schilderde de kunstenaar vertrouwelijke taferelen uit zijn gezins- en liefdesleven. De werken bewaarde hij tot op het einde van zijn leven in zijn atelier. Vandaag kunnen we die als verborgen schatten bestempelen.