> Opening donderdag 06 mei 17.00 uur> 0 uur
> In aanwezigheid van Loic Seguin & Antoine Grenez

/ EXPO
L'Enfant Sauvage verwelkomt van 6 mei tot 17 juli de Franse fotograaf Loic Seguin en de jonge Brusselse fotograaf Antoine Grenez.

Loic Seguin - Half Light
Half Light is het resultaat van openhartige ontmoetingen tussen Lo c en de mensen met wie hij in zijn echte leven een relatie heeft. Er is geen claim van een artiest. Noch enige voyeuristische behoefte om mensen buiten hun universum te vertegenwoordigen. Zijn fotografie is authentiek, direct, eenvoudig. Geen gadgets.
Deze foto's zijn gemaakt in Parijs tijdens een rouwperiode. Ik voelde dat ik naar de mensen voor me moest kijken. Zonder sociaal masker. De eerste beelden werden vaak onder aan een muur gemaakt. Vervolgens werden er eenvoudige koppelingen gemaakt, wat resulteerde in enkele shots in hun appartementen. Ik wilde grijpen
het intieme: merktekens, littekens, magen, ruggen, momenten van afwezigheid, vaste lijnen.
Wat doet hun identiteit en hun moed opstaan. "- Lo c Seguin
De manier waarop Seguin de mensen van Belleville en Place des F tes versluiert, is uniek. Het had alleen kunnen worden gedaan door een ingewijde. Dit is zijn kracht: eenvoud en eenvoud. Pretentieloze portretten wekken onze nieuwsgierigheid op - Wie zijn deze mensen? Waar komen ze vandaan? Hoe lieten ze de fotograaf zo dichtbij komen? Het is intiem? Obsessie. Streng en constant oefenen. De stabiele hoge kwaliteit van zijn afbeeldingen, ondanks de hoge kwantiteit.
Dit zijn de referenties die Seguin presenteert in zijn eerste boek, dat wordt uitgegeven door Void.

JONG TALENT
Antoine Grenez - Gelukkig verzet:
"Happy Resistance is geworteld in de wens om de clubcultuur te laten erkennen als het punt van samenkomst, het punt van symbiose van onze sociaal-culturele aspiraties. Deze out-of-code ervaring genereert nieuwe perspectieven op sociaal bruisen die de bron kunnen worden van een nieuwe collectieve creativiteit. We hebben veel geleerd van desorganisatie. Het is een cultuur die de collectiviteit laat prevaleren boven een steeds groeiende individualisering, in het bijzonder dankzij haar inclusieve waarden. Iedereen wordt uitgenodigd om deel te nemen aan deze sensuele toewijding om momenten te creëren van vrijheid buiten de tijd.
Na het besef van het belang van de cognitieve kracht van de emotionele band van een menigte, viel mijn interesse in mijn eigen werk weg, mijn gevoelige wereld deed pijn omdat ik nog nooit zoiets krachtigs had meegemaakt. Ik heb mijn camera de volgende vier maanden niet aangeraakt. Het moet duidelijk zijn dat deze ervaring niet visueel kan worden overgebracht, maar moet worden geleefd en dit genereert een enorme creatieve frustratie in mijn persoonlijke praktijk.
Kort daarna begon ik feestjes te organiseren met mijn collectieve Chanoirs. Het was heel instinctief, het is pas nu, met een stap terug, dat het me duidelijk wordt dat deze twee gebeurtenissen met elkaar verbonden zijn, een verlangen om uit het artistieke medium te stappen om levende en alternatieve ervaringen te bieden. Kunst en het bestaan verzoenen via de gemeenschap.
Nadat ik weer verbinding had gemaakt met mijn camera, begon ik te fotograferen met als doel deze clusters te verzamelen.
Het archiveren van al deze momenten trekt de levende kracht van de herinnering en het verleden naar boven, om op een tastbare manier de reeds afgelegde weg te observeren, de drager van onze eigen herinnering te zijn, het verstrijken van de jaren draaglijk te maken en te suggereren dat de ware kern van het bestaan ligt in ons vermogen om een eigen pad te banen rond mensen van wie we houden.
Gelukkig verzet is een dankjewel voor al die ontmoetingen op een avond, al deze bedwelmende discussies, al deze surrealistische personages die me dag in dag uit omringen, bedankt aan alle acteurs van de Brusselse scene die eraan werken om onze nacht zo dynamisch te maken, we zullen ze ontmoeten elkaar allemaal snel. 'Antoine Grenez