Vertrekkende vanuit een landschappelijk gegeven puurt Paul Corvers zijn beelden langzaamaan uit tot geometrische abstracties. Soms blijft een restreferentie naar het landschap, maar in andere werken gaat hij echter voorbij de herkenbaarheid en zoekt naar het essentiële minimum van vorm en kleur. Wat overblijft zijn uitgezuiverde composities in zwarte, grijze, blauwe, groene, rode, … kleuren. Door zijn bewuste keuze voor het kleine formaat in combinatie met een fijngevoelige wijze waarop hij de verf in lijnen en lagen aanbrengt, ontstaat een bijzondere abstracte gestructureerde fijngevoeligheid. Fragiel in het subtiele punt van evenwicht tussen herkenbaarheid, kleur, textuur en vorm. Hiermee creëert Paul Corvers een unieke beeldtaal die de toeschouwer visueel als emotioneel tracht te raken.