Expo
* ren e Lorie - Schipper, mag ik de rivier oversteken?
* Dinaya Waeyaert - Kom dichterbij
* Joselito Verschaeve - Als ik stenen blauw noem, is dat omdat blauw het juiste woord is

> Opening in aanwezigheid van Ren e Lorie, Dinaya Waeyaert & Joselito Verschaeve
--------
Ren en Lorie
Schipper, mag ik de rivier oversteken?

Een eiland is een eiland is een eiland met zijn bos, kust, vislijnen en gebroken glas aan de kust. Een spooklocatie, de verlengde droom. Hoe klein kan een eiland zijn voordat we het niet langer als een eiland beschouwen? Bestaan wij nog? Wie zijn wij zonder dit land?

Ren e (1989) woont en werkt in Brussel. Ze legt een wereld vol contrasten vast. Haar beelden tonen disharmonie, herinneringen in tegenwoordig. Leegte en volheid, dag en nacht, wit tegen diepzwarte achtergronden. Koelte en hitte, brandend ijs. Het heden en het afwezige. Ze zoekt gehechtheid, maar legt ook verplaatsing vast. Thema's zijn het griezelige, de vernedering, het raadselachtige, isolement versus verbondenheid. Fictieve werelden om de realiteit, kwetsbaarheid en veerkracht te overdenken. Krakend ongemak in dons, een zintuiglijke aanraking in een vlak beeld. Een glimp, een fout, verstoring, het lyrische. Afstand, maar toch dichtbij framing. Ze gebruikt de donkere kamer, tastend naar licht. Licht door bomen en water, dat in het voorjaar op het getij leeft. Alles is vreemd, maar toch dagelijks en bekend. Bomen, water, paard en dauw, geritsel, een man in pak, zandbergen en een standbeeld.
-
Dinaya Waeyaert
Kom dichterbij

Come Closer gaat over mijn liefde voor een vrouw, haar naam is paola.
Vier jaar geleden werden we verliefd. Sindsdien voel ik de drang om haar elke dag te fotograferen. Als onderdeel van deze serie vindt u voornamelijk kleur- en zwart-wit 35mm-foto's vergezeld van polaroids, notities en contactbladen, maar het bevat ook video's.
Het werk voelt als een intiem gesprek tussen haar en mij. Ik ben een waarnemer die elk speels moment, elk moment van verbinding probeert te vatten. Als ik iemand zie die zo veelzijdig en constant verandert, heb ik de neiging haar te overladen met mijn aanwezigheid. En dan is er zij, mijn onderwerp, iemand die voor mij meer als een muze voelt. Van me houden zoals niemand ooit deed.
In Come Closer zie je de liefde tussen twee vrouwen van dichtbij.

Ik ben een Belgische kunstenaar gevestigd in Brussel. Na het afronden van mijn opleiding aan School of Arts Gent in , heb ik mijn eerste boek Personal Collection in eigen beheer uitgegeven.
Vanaf het moment dat ik begon te fotograferen, richtte ik me op de mensen die het dichtst bij mij stonden. Degenen die ik al heel lang ken of waar ik me toe aangetrokken voel. Naarmate we ouder worden, evolueren onze relaties met de mensen om ons heen. Op de een of andere manier voel ik de behoefte om dit vast te houden door beelden te maken. Als ik nu al terugkijk op alle foto's die ik heb gemaakt, voelt het als een familiealbum waarin iedereen, zelfs ikzelf, elke dag verandert.
Ik maak veel foto's. Elke serie die ik heb gemaakt, is opgebouwd rond een groot aantal afbeeldingen. Dit is een bepaalde obsessieve manier van werken waar ik altijd van heb gehouden.
-
Joselito Verschaeve
Als ik stenen blauw noem, is dat omdat blauw het juiste woord is

If I Call Stones Blue It Is Omdat Blue Is The Precise Word ordent Joselito's werk dat tussen alledaagse ontmoetingen en fictie staat.
Zijn werk is gebaseerd op het bouwen van een setting waarin een verhaal kan groeien, waardoor je een paar pijlers krijgt in literatuur, dystopie en wereldopbouw.
De reeks is er niet om je hand vast te houden, maar om de greep op verschillende momenten losser en strakker te maken, zodat je ruimte hebt om fragmenten van een verhaal te verzamelen.
Terwijl hij afbeeldingen uit hun oorspronkelijke context tevoorschijn haalt, mag de lezer hetzelfde doen, met een overkoepelend thema dat schrijver en lezer in dezelfde wereld houdt.