Geraffineerde gelukzaligheid verpakt in snuggere indie rock

Frànçois and the Atlas Mountains is terug met 'Banane bleue', een nieuwe plaat vol aanstekelijke popmuziek die tegelijk diep en licht klinkt en verscheen op het getrouwe Domino Records. De singer-songwriter ging daarvoor nomadisch opnemen in Berlijn, Athene en Parijs, steeds in studio's gehuurd voor enkele dagen en met geleend materiaal. Het is dan ook een heel persoonlijke plaat geworden: deze keer schreef Frànçois alles zelf en liet ie zich voor de productie enkel bijstaan door de Finse synth-poptovenaar Jaakko Eino Kalevi. Het resultaat heeft een kenmerkende gelukzaligheid, al mag je die lichtvoetige sound zeker niet onderschatten. De Franse indie pop van 'Banane bleue' is geraffineerd, gevoelig en verrassend meeslepend.

FRANÇOIZ Breut
haar kenden we ooit als Françoiz Brrr, ze brak door aan de zijde van Dominique A en verhuisde een tiental jaar geleden naar Brussel, van waaruit ze subtiele chanson met sobere verhalen schreef. Hij ruilde dan weer Mallorca in voor de Belgische hoofdstad, bracht muziek uit op het label van Flavien Berger en speelde al over heel Europa (Eurosonic incluis). Nu staat die laatste Françoiz bij om haar muzikaal project een nieuwe richting in te loodsen. Een die zijdezachte, licht melancholische zang versmelt met een bijzondere, avontuurlijke instrumentatie.

CHARLÈNE Darling
charlène Darling is een autodidactische muzikante die zachte en warmbloedige singer-songwriter-pop maakt met een hoek af. Na in groepen als Pussy Patrol, Rose Mercie en La Ligne Claire gespeeld te hebben en samengewerkt te hebben met onder meer tg Gondard en élg, verscheen in eindelijk haar debuutalbum 'Saint-Guidon', waarop haar lo-fi roots versmelten met rijke arrangementen. De naar Brussel uitgeweken Parisienne eert daarop het gelijknamige Anderlechtse plekje met romantische, bij wijlen punk-geïnspireerde chansons, die maar al te graag elementen lenen uit outsider muziek van bijvoorbeeld Cate Le Bon, Nico of Daniel Johnston. De invloedrijke muziekjournaliste Laura Snapes, muziekredacteur bij The Guardian, noemde 'Saint-Guidon' een van 's "buried treasures".