Abe

kunstenaar zijn is voor mij een manier van leven en beleven, is een genot iets te maken waar ik me kan in uitleven, zij het een beeld, een tekening of aquarel te maken.
Na een academische opleiding aan de academies van Aalst en Gent werkte ik als glazenier deeltijds voor mezelf en maakte gebrandschilderde glasramen.
Deeltijds restaureerde ik kerkramen voor een vennootschap waar ik deel van uit maakte.

Echter………..de boetseermicrobe liet me niet los en op latere leeftijd begon ik unieke bronzen beelden te maken die ik zelf giet en afwerk.
Dit wil niet zeggen dat ik geen glasramen meer ontwerp, dat ik niet meer schilder, teken, dat ik geen aquarellen meer maak want ook deze kunstvormen blijf ik graag doen.
Maar een beeld maken is toch voor mij een sublieme uitingsvorm van wat ik innerlijk ervaar, is een communicatievorm waarin het onbewuste naar bewustzijn kan worden getransformeerd, mijn innerlijk wordt echte werkelijkheid.

Ballet is zo’n bijzondere wereld, een wereld waar sierlijkheid en discipline voorop staan.
Een steeds terugkerend onderwerp in mijn werk, het symbool voor mijn gedachten en gevoelens.
Ik gebruik deze vormen omdat ze prachtig zijn op zich, omdat de energie ervan heel mooi aansluit op wat ik wil vertellen met mijn beelden.
Ik tracht de waarneembare werkelijkheid zo dicht mogelijk te benaderen maar bepaal wel aan de hand van mijn compositie niet al te figuratief te werken.
Mijn bijna realistische vormen zijn in beweging of doen zorgvuldig aftastend, reikend, zoekend, balancerend en filosoferend over het leven,………….een volgende stap.

Mijn werk is uniek, sierlijk, robuust, gedetailleerd, gepatineerd in de ruwe brons huid.

Abé Herman