Guy Vandenbranden behoort tot de tweede generatie constructivisten. Hij startte figuratief maar nadat hij het werk van Paul Klee leerde kennen zou hij nooit nog figuratief schilderen.
Geboren te Elsene kwam hij aanvankelijk in Mechelen terecht om zich dan in 1960 definitief te Antwerpen te vestigen. Eerst had hij zijn atelier in de Vlaaikensgang, daarna gedurende zeer lange tijd in Scheldeken.
Guy beleefde hoogdagen in de Vecu te Antwerpen, een club met een elitair en dandyistisch imago die zich verzette tegen platvloersheid en oppervlakkigheid.
Guy was lid of medeoprichter van verschillende groeperingen zoals Art Abstract, Formes en Art Construit. Hij was steeds zeer goed op de hoogte van het kunstgebeuren maar zeker geen volger. Guy ontwikkelde een eigen stijl.
Aan zijn doeken ligt steeds een wiskundig systeem ten grondslag dat hij nooit heeft willen prijsgeven. Vandenbranden' s schilderijen vormen een uitgebalanceerde mengeling van een helder primair kleurgebruik en markante geometrische vormen. Hij vindt steeds een perfect evenwicht tussen vorm en kleur. In de periode van de Zero-Groep waartoe hij nooit behoorde maakt hij witte reliëfs die er wel raakpunten mee hadden.
Tot zijn internationale vriendenkring behoorden Lucio Fontana en Pierre Manzoni. Zij accepteerden hem als echte kunstbroeder. Manzoni kocht als eerste Italiaan een werk van Guy.
Internationaal bekeken is Vandenbranden ongetwijfeld de belangrijkste Belgische constructivist.
In het constructivisme van Guy Vandenbranden is de kunstzinnige expressie enkel bepaald door de beeldende middelen zelf.
(vrij naar Marcel Van Jole en Ernest Van Buynder)