Gent bleef grotendeels gespaard van het oorlogsgeweld, oorlogsburgemeester Emile Braun (die later gedeporteerd werd) heeft hier een grote rol in gespeeld. Toch lieten de gevolgen van wo I zich snel voelen in het dagelijkse leven.

Gent werd uitgekozen als vierde etappegebied wegens de ideale ligging als doorvoerplaats van manschappen en materiaal. De Duitse bezetter dirigeerde het leven in de stad met ijzeren hand. Werkloosheid en honger namen snel toe. Voor de bevolking startte een dagelijkse strijd om te overleven en eten op tafel te brengen. Ook de prostitutie in de stad steeg, ondanks de vele pogingen van de bezetter om dit tegen te gaan. Heel wat Gentenaren engageerden zich in hulpcomités om de armsten van de stad uit te nood te helpen.

Slachtoffers, vrouwen, Duitse soldaten, spionnen en doodgewone Gentenaars, ze komen allemaal aan bod in deze stadswandeling.