China is niet meer weg te denken uit het wereldnieuws. Dagelijks komen er nieuwe berichten over de groeiende Chinese aanwezigheid, op alle continenten. Overnames van noodlijdende bedrijven, investeringen in infrastructuurwerken, inplanting van Chinese vestigingen.
China is al lang niet meer alleen de fabriek van de wereld. Eigen research en ontwikkeling floreren. Merken als Huawei (smartphone) of Dji (drones) worden ook bij ons stilaan gemeengoed. Chinese toeristen zijn alsmaar nadrukkelijker aanwezig in het straatbeeld.
Terwijl de Verenigde Staten afstand nemen van hun engagementen in de strijd tegen klimaatverandering, nemen de Chinezen – met hun vervuilde steden – steeds meer het voortouw als het gaat om de productie van schone energie. China drukt zijn stempel op de wereldeconomie. En met die economische invloed wil het ook op cultureel en politiek vlak zijn stempel kunnen drukken. In Azië worden de geopolitieke ambities van China duidelijk. Het land wil af van de grote Amerikaanse invloed op het continent, en zijn eigen – ook militaire – positie versterken. Van democratisering is intussen geen sprake, integendeel, de almacht van de communistische partij is onder Xi Jinping alleen maar sterker geworden. Moeten we bang zijn, of de nieuwe realiteit aanvaarden ?

Stefan Blommaert werkt sinds 1984 als journalist op de nieuwsdienst van de Vrt. Hij schreef onlangs het boek ‘De eeuw van Xi’.