Narrare brengt een dolle pandemische lezing over het verlangen naar het gewone leven en hoe dit nooit geweest is.

Maximo en Eminence moeten omwille van een wild om zich heen slaande epidemie hun have en goed verlaten en gaan in isolatie op een eiland. Eminence is een gepassioneerde dichter met een voorliefde voor de karamellenvers. Zijn vriend Maximo is eerder nuchter en cynisch van aard. Dat zorgt ervoor dat ze af en toe eens verschillen van mening. Het tweetal zet voet aan wal op het Isla Bonita, een eiland dat doet denken aan de schilderijen van Gaugin, een prachtig aards paradijs. Maar de heren hebben een gewetensprobleem, er kleeft namelijk bloed aan hun handen of eerder pluimen.