Anders omgaan met patronen uit je (vroege) kindertijd.

Hoe we zijn opgegroeid en hoe we nu als volwassene in het leven staan is sterk afhankelijk van wie onze ouders en opvoeders zijn geweest. Hadden we liefdevolle ouders, die ons warmte, geborgenheid, respect, koestering, veiligheid en voeding gaven, ouders die ons zagen zoals we in feite zijn, dan staan we anders in het hier en nu, dan bij ouders die nog geheel met hun eigen proces bezig zijn en daardoor weinig tijd en aandacht voor ons als kind hadden. Helaas is het zo dat het merendeel van de mensen geen perfecte ouders hadden en zich eerder een jeugd herinneren van tekortkomingen en angsten, dan van overvloed aan liefde.

Dit alles kan tot gevolg hebben dat het voelen van die tekortkomingen niet veilig was en dat we het voelen gingen uitschakelen of op z'n minst gingen verminderen. We zijn daardoor voor een heel groot gedeelte in ons hoofd gaan zitten. We trachten hiermee ons leven onder controle te houden. Om dit te doen moesten we wijsheden vergaren. We kwamen er achter dat we nog veel zaken echt niet weten. Dit maakte ons onzeker en we moesten nog meer "leren". We gingen problemen rationaliseren, wegdenken en beredeneren waarom het zo is geweest en waarom het nu zo is. Emoties werden niet gevoeld, sterker nog, ze werden ontkend. Maar onderhuids bleven deze emoties doorgisten. Dit alles in tegenstelling tot iemand die veel liefde ervaren heeft van zijn ouders. Deze mensen zitten meer in hun gevoel en voelen aan wat goed en minder goed voor hun is. Echt controleren is niet nodig, omdat op elk moment van de dag ze contact hebben met hun gevoel.

Je Innerlijke Kind is nu de verlijfelijking van die gevoelens. "Het" Innerlijke Kind bestaat dan ook niet echt, het is meer een samenvoegsel van allerlei gevoelens uit het verleden, uit de kinderjaren, die toen ontstaan zijn en die weggestopt zijn. Verdriet, niet gezien worden, angsten, eenzaamheid etc. en de daarbij behorende overtuigingen als: "Het is er niet voor mij", of "Ik ben niet goed genoeg", of "Het ligt allemaal aan mij", of "Ik had beter uit moeten kijken", etc. kunnen in die jeugdjaren zijn ontstaan en nu in het volwassen leven ons leiden in onze beslissingen. Het gevolg hiervan is dat we in het verleden leven en ons niet realiseren dat we Volwassen zijn.

In de workshops Innerlijke kind die we dit jaar aanbieden geven we de mogelijkheid om door middel van geleide meditatie in contact met je Innerlijke Kind te komen. Hierdoor kom je weer bij de gevoelens van vroeger en kan je die als volwassene van nu een plaatsje geven. Je kunt ze als volwassene verwerken in het hier en nu met de volwassen wetenschap hoe het toen zo gekomen is. Hiermee creëer je voor jezelf een hulpmiddel om een e...

Meer lezen