Van artistieke duizendpoot Michiel Vandevelde kon je vorig seizoen het indrukwekkende ‘Andrade’ zien. Met ‘Ends of Worlds’ duikt hij in de geschiedenis van de westerse moderne en hedendaagse dans. Aan de hand van figuren als Isadora Duncan en Anna Halprin probeert hij het verleden te coderen om het mee te nemen naar het heden en de toekomst. Wat als hun dans het enige is wat de huidige mensheid overleeft ? Welke ideologische restanten zitten er in hun choreografieën ? En hoe zouden ‘toekomstige’ wezens ze lezen ?