Twee grote meneren van het Vlaams theater gaan samen in zee en brengen een tekst van Peter De Graef die hij speciaal voor hun twee schreef. Iets om naar uit te kijken !



Bruno Vanden Broecke: Ik heb Peter ontmoet tijdens de opnames van 'den elfde van den elfde'; en 'de Bende van Jan De Lichte' en er was een verstandhouding tussen ons van bij de eerste ontmoeting. Ik voel mij heel verwant en geraakte ontroerd door hoe Peter schrijft en ook door hoe hij speelt of niet speelt eigenlijk. En ik herken daar veel van in mijn eigen manier van spelen. Ik heb dus mijn stoute schoen aangetrokken en gevraagd of hij iets voor ons wilde schrijven.


Zijn antwoord… 'ik dacht dat ge het nooit zou vragen.'


Bruno Vanden Broecke is in de eerste plaats theateracteur. In het verleden was hij verbonden aan Skagen, de Koe, Bronks en Het Gevolg. Hij speelt op zeer regelmatige basis voorstellingen bij en voor Kvs, waaronder 'missie', een gelauwerde monoloog, geschreven door David Van Reybrouck en de voorbije 9 seizoenen gespeeld in 4 talen in Belgie, Frankrijk, Duitsland, Nederland, Zwitserland envOostenrijk. De Engelse vertaling is nu klaar.


Bruno speelde in televisiereeksen als De Ronde, Code 37, Duts, Katarakt, Matroesjka's Safety First, deelde in de prijzen met Wat Als 1, 3 en wordt nog quasi dagelijks aangesproken als Sammy Tanghe uit Het Eiland. Hij sloot mee Man Bijt Hond af als confettiman in Vaneir of als Lustige Lezer en leverde voor het ter ziele gegane de Kruitfabriek fel gesmaakte slampoetrybijdragen als De Woordenaar. Op het witte doek was hij onder meer te zien in Anyway The Wind Blows, Een Ander zijn Geluk, Het Varken Van Madonna, Firmin, Dirty Mind en Loft.


Peter De Graef: Ik heb Bruno ook voor het eerst aan het werk gezien in 'den elfde van de elfde'. We hadden daarin een paar scènes samen, die kregen we haast niet gespeeld van het lachen. Niet omdat het zo grappig was maar omdat hetgeen hij deed zo juist was. En dat was wederzijds, kennelijk. Zo'n match heb je niet vaak met een collega. En als auteur geraak ik dan opgewonden, omdat je voor zo iemand een partituur kan schrijven die de mogelijkheden van het medium aftast. Je kan de grenzen gaan opzoeken van het narratieve en het beeldende. Dus ik zit nu in de laatste rechte lijn van een heel merkwaardig stuk, voor ons twee geschreven … Enerzijds mooi, toegankelijk, maar tegelijk ook veelzijdig en gelaagd. En hopelijk ook suggestief, brutaal, ontroerend en kwetsbaar soms.


Peter De Graef is meesterverteller en Louis d'Or-winnaar. Naast acteren, regisseert hij ook en schreef prijswinnende teksten als Ombat, Henry, N ! ks en Zoals de dingen gaan.... Hij heeft een voorliefde voor eeuwenoude geschriften vol wijsheden die niemand nog lijkt te kennen. In het theater zoekt hij naar een vorm om die kennis op een directe manier, zonder de omweg van het verhaal, over te brengen naar het publiek. Hij werkte eerder al samen met diverse theatergroepen, zoals onder meer T.I.L, Eva Bal-speeltheater, Theater Malpertuis, Huis aan de Amstel, De Werf, de Paardenkathedraal en De Kolonie Mt. Peter produceerde in het verleden ook werk vanuit zijn vzw Dwama voor een aantal Vlaamse en Nederlandse gezelschappen. Op tv speelde hij onlangs nog één van de hoofdrollen in de Eén-reeks Den elfde van den elfde en zal hij binnenkort terug op het scherm te zien zijn in een nieuwe fictiereeks.


Tekst: Peter De Graef

Spel: Peter De Graef &Bruno Vanden Broecke

Productie: De Speelman

Techniek: Dimitri Joly

Ontwerp: Something Els

www.peterdegraef.be