'Rita Vansteenlandt heeft gedurende jaren de zee, de wolken en het strand bekeken en bespied zoals zij daar gespannen of geborgen lagen onder een brede lichtende en soms getormenteerde koepel. Dat basistafereel heeft zij nauwgezet maar vanuit de haar kenmerkende vrije vorm van benaderen weergegeven in veelal grote doeken die steeds opnieuw een drieledige horizontaliteit beklemtonen. Water en licht zijn een reële en stellig ook boeiende uitdaging voor een schilder die reflecties wil vatten, ritme wil uitbeelden, in het statische gegeven dat een doek is beweging wil integreren, de kleur wil bevragen in wat veelal esthetisch is en vluchtig zoals de lucht en het glinsterende water dat zich steeds onttrekt aan een nauwkeurige weergave. Het tengere domineert in de marines. Okers, lichtgroenen, strepen blauw die door wolken worden belaagd, reflecties in het water en in de plassen op de voorgrond, tenger geel dat bijna goudkleurig is vooraan en in de onmetelijke achtergrond een puur picturaal gegeven dat lucht is, wolken en iets onvatbaars dat vanuit de verre verte van een horizont komt aangerend zonder hindernissen te ontmoeten.' Hugo Brutin, a.i.c.a.