Het jong Belgisch kwintet uit Brussel, Sonico, laat het licht schijnen over het repertoire van de Argentijnse componist Eduardo Rovira (19980), vanwege zijn fundamentele rol in de creatie van de "tango vanguardia" tijdens de avant-garde van Buenos Aires in de vroege jaren 50.
Weinig muzikanten hebben zoveel risico's genomen en hebben zoveel grenzen verlegd als Eduardo Rovira. Zijn innovaties in de tango brachten zelfs Astor Piazzolla ertoe te beweren dat "er een tijd was dat Rovira meer revolutionair was dan ik."
De muziek maakt duidelijk dat het emotionele spectrum van Rovira erg gevarieerd is, van extreme passie over een intense lyriek tot een lome kalmte. Door de stijl van Rovira te ervaren ontdekt de luisteraar de essentie van de tangomuziek.
Zijn werk lag als een juweeltje klaar om ontdekt te worden en nieuwsgierige en non-conformerende geesten te verbazen.