In 190hreef Maxim Gorki 'na Dje', te vertalen
als 'nachtasiel' of letterlijk 'op de Bodem'. Met groot mededogen portretteert hij in dit tegendraadse toneelstuk verschoppelingen, outcasts
en asocialen die zich vol (wan)hoop een weg zoeken in de onderbuik van een grootstad.
115 jaar later. Onze maatschappij kent deze verworpenen nog altijd.
Omdat regisseur Raven Ruëll wil begrijpen wat armoede met een mens doet, werkt hij 'nachtasiel' uit als sociaal drama. Het resultaat is niet alleen een vlammende aanklacht tegen de gevolgen
van de neoliberale pletwals, maar ook een sociale
studie én een inkijk in een opvangcentrum. 'nachtasiel' is een noodzakelijke oefening in empathie, met maar liefst veertien acteurs en actrices op scène: een mengeling van
Nederlands- en Franstaligen, en van grote namen en
studenten.