Niet Doen !

iconisch toneel !
Een clash tussen archetypen,
Een Mythisch treffen, zeg maar ….
Van Emotie versus Ratio,
Fantasie versus Werkelijkheid.
Het vragen wordt in vraag gesteld.
De twijfel, betwijfeld.
Wat rest ons ?
als intellectualisme banaal blijkt,
kennis beperkend,
En de hele wereld vast draait in wetenschappelijk onderbouwde tegenstrijdigheden ?
Wie de neuk zijn wij ?
Wij mensen ?
Een zoektocht,
Alweer. …

Bruno Vanden Broecke: 'Ik heb Peter ontmoet tijdens de opnames van 'den elfde van den elfde' en 'De Bende van Jan De Lichte' en er was een verstandhouding tussen ons van bij de eerste ontmoeting. Ik voel mij heel verwant en geraakte ontroerd door hoe Peter schrijft en ook door hoe hij speelt of niet speelt eigenlijk. En ik herken daar veel in van mijn eigen manier van spelen. Ik heb dus mijn stoute schoen aangetrokken en gevraagd of hij iets voor ons wilde schrijven. Zijn antwoord… 'ik dacht dat ge het nooit zou vragen.''

Peter De Graef: 'Ik heb Bruno ook voor het eerst aan het werk gezien in 'Den elfde van de elfde'. We hadden daarin een paar scènes samen, die kregen we haast niet gespeeld van het lachen. Niet omdat het zo grappig was maar omdat hetgeen hij deed zo juist was. En dat was wederzijds, kennelijk. Zo'n match heb je niet vaak met een collega. En als auteur geraak ik dan opgewonden, omdat je voor zo iemand een partituur kan schrijven die de mogelijkheden van het medium aftast. Je kan de grenzen gaan opzoeken van het narratieve en het beeldende. Dus ik zit nu in de laatste rechte lijn van een heel merkwaardig stuk, voor ons twee geschreven … Enerzijds mooi, toegankelijk, maar tegelijk ook veelzijdig en gelaagd. En hopelijk ook suggestief, brutaal, ontroerend en kwetsbaar soms.'

Peter De Graef is meesterverteller en Louis d'Or-winnaar. Naast acteren, regisseert hij ook en schreef prijswinnende teksten als 'Ombat', 'Henry', 'N ! ks' en 'Zoals de dingen gaan'. Hij heeft een voorliefde voor eeuwenoude geschriften vol wijsheden die niemand nog lijkt te kennen.