Regisseur Bong laat niet onmiddellijk in zijn kaarten kijken: hij introduceert een sympathieke pater familias, die met zijn vrouw en twee net niet volwassen kinderen in een armoedig kelderappartementje woont. Dat ze wifi moeten ‘lenen’ van de buren zegt genoeg over hun financiële status.
Op een dag krijgt zoonlief de kans om Engelse les te geven aan de dochter van een rijke familie. Hij zorgt er vervolgens voor dat zijn zus, vader én moeder jobs krijgen bij het welgestelde gezin, dat geen idee heeft van de familiebanden van hun personeel. En dan belt er iemand aan…
Deze Zuid-Koreaanse film won de Gouden Palm op het filmfestival van Cannes.