De gerenommeerde Duitse dirigent Hartmut Haenchen heeft de laatste jaren veel onderzoek gedaan naar de symfonieën van Bruckner. Hij zet zijn Brucknercyclus met het Belgian National Orchestra verder met de laatste symfonie, de grandioze Negende. “Kathedralen die bestaan uit klanken,” zo worden Bruckners symfonieën vaak omschreven. Ook zijn laatste werk in dit genre, expliciet opgedragen “aan de lieve god”, is een machtig bouwwerk waarvan de torenspitsen hoog in de hemel reiken. Toen het Bruckner duidelijk werd dat hij voor zijn dood de finale van zijn Negende Symfonie niet meer zou kunnen afwerken, opperde hij zelf het idee om als vierde beweging zijn Te Deum uit te voeren, een compositie voor groot koor, solisten, orkest en orgel.