De grenzen van het evenwicht
(neo-compositaire kunst)
Tijdens zijn jeugd waren ornamenten voor bouwwerven zijn inspiratiebron. Tot 1964 werkte hij figuratief, maar vond er geen oplossing in voor zijn noden. Yahya wil ingrijpen in de wiskundige wetmatigheden. Op-art en Hard Edge lieten in de late jaren zestig bij hem het meeste sporen na. Hij vond hierin de mogelijkheid om aan meetkundige gegevens zo vorm te geven dat men gerust kon zeggen dat ze in strijd waren met de wiskundige waarheden. Yahya wordt soms de anarchist van de wiskunde genoemd. Hij tracht in zijn werk voortdurend de wetmatigheden te ondergraven door elke zekerheid op losse schroeven te zetten. Hij doet dit door het op een bepaalde manier ordenen van kleine vierkanten en creëert hiermee een illusie van ruimte in het platte vlak. Youssef suggereert diepte en hij plaatst daarbij grijs tegenover wit, zodat wit een kleur wordt. Hij put inspiratie uit de Nederlands en Duitse abstrakten en constructivisten maar ontwikkelt een geheel eigen vormentaal. Verder speel ook het toeval een grote rol in zijn werk.