Het begon 3ar geleden, toen Matthias amper 3 jaar oud was. Op bezoek bij familie kwam hij in een achterkamertje toevallig oog in oog te staan met een antieke piano. Niemand had aanvankelijk door dat hij even op wandel was, tot er plots pianoklanken weergalmden tot in de salonkamer. Meteen het begin van een vurige roman(ce), want daar ontdekte hij zijn eerste liefde: de piano.

Matthias De Jaeger (°1984) is een Gentse pianist – componist die in besloot volop de weg van (zijn) muziek te bewandelen. Hij werd 10 jaar lang deskundig (op)geleid door H. van den Broecke. Door zijn studentenjaren in Gent nam hij even afstand van de piano door zijn nood aan muzikale vrijheid, een nieuwe wind. Rond zijn sloeg de vonk opnieuw over en duwde de herwonnen vrijheid hem gelukkig terug naar de piano. Pianospelen werd vanaf dan een ontdekkingstocht naar eigen nummers. De partituur die hij in juni had aangeraakt, bleek de laatste te zijn.

Een nieuwe wereld ging open en leidde hem via onbeschreven wegen naar droombestemmingen. Na het jarenlang muzikaal reizen op zijn zolderkamer, besloot hij in zijn dagboek te delen en zijn muziek op de wereld los te laten.

Onder de naam Mdj Matthias De Jaeger bracht hij sinds al 14 nummers uit. Via Spotify werden deze nummers intussen al bijna 3.000.000 keer gestreamd. Hij gaf onder meer concerten in het Museum voor Schone Kunsten en de Sint-Pieterskerk te Gent. Zijn muziek vond ook zijn weg naar Tv-Docu’s. Daarnaast schreef Matthias tijdens de voorbije coronaperiode een muzikale theatervoorstelling ‘De Mens in dementie’, waarvan dit jaar reeds oorstellingen geprogrammeerd staan in Vlaanderen.

Hoewel zijn muziek niet in vakjes te stoppen is, is ze het best te omschrijven als fijngevoelige, filmische, eigentijdse neoklassieke muziek. Elk nummer is een verhaal voor Matthias: eentje dat ongedwongen vraagt om beluisterd te worden en dat iedereen op zijn manier mag/kan interpreteren en aanvoelen.

‘Mijn piano en ik beschrijven samen verhalen. Poëzie laten klinken in de lucht. Mijn vingers zijn de pen, de piano mijn papier.’

Deze voorstelling is toegankelijk wanneer je een beperkte kennis van het Nederlands hebt.