Een vlugge krabbel wordt een snapshot van een ruwe werkelijkheid. Op een blaadje schetst Max Beckmann in enkele lijntjes de zenuwslopende wereld in een veldhospitaal. Het is de eerste wereldoorlog, hij dient als verpleger. Een tekening kan veel suggereren met weinig, groeien uit spontaniteit.

Een tekening kan opdoemen uit de uitdagende witheid van papier, een vluchtige mascara van grafiet vormt de contemplatieve stillevens van Juan Carlos Lázaro. Soms wordt een tekening licht gehoogd met een kleurtje of uitwaaierende penseelstreken zoals bij Frans Masereel. Marcelle Hanselaar doorspookt ze met een collage.

In het salon van de tekening ontdek je die verschillende vormen van techniek. Wat je vooral ziet is een boeiende wereld met werken van topkunstenaars van de avant-garde tot heden: werk van Jean Brusselmans, van een figuur als Jules Schmalzigaug zowat de enige Belgische Futurist; ‘ontaarde’ Duitse kunstenaars Erich Heckel, Karl Schmidt-Rottluff, George Grosz, de dadaïst Ludwig Meidner. gevoelige portretten en stillevens van Daniel Enkaoua, abstract werk van Frances Aviva Blane,

De jonge Nederlandse kunstenares Marthe Zink toont speels spottende scènes. Lou Gils troont je met zijn fijne composities mee in het labyrint van een leven en laat je weer tot rust komen met verstillende Japanesque bomen. Bij Jean Bilquin staan mythologie, mens en metamorfose voorop. Een andere beeldspraak en mythologie brengt de Jamaicaanse kunstenaar Christopher Harris.