Indien schrijfster Brigitte Raskin in Diest en niet in Aarschot zou geboren zijn, dan had ze alle reden om Diest als ‘stad van chocolade’ te betitelen.
In Diest is de bruine ijzerzandsteen opvallend aanwezig en kleurt de stad. Maar we kijken verder.
Tijdens deze wandeling van zo’n drie kilometer passeren heel wat soorten natuursteen de revue en beantwoorden we tal van vragen zoals ‘waar komt die steen vandaan ?’, ‘hoe werd die steen bewerkt en wat kunnen we daarvan zien ?’, ‘wat kostte het om die steen te transporteren ?’ Maar ook: ‘kunnen we een verband zien tussen het soort steen en de periode dat het gebouw opgericht werd ?’ En ‘als er een Diestiaanzee was, was er toen Diest-Plage ?’ Of ‘wat heeft Goethe met onze ijzerzandsteen te maken ?’ Het zal je verwonderen om fossielen in de stad te zien.
We kijken naar en voelen aan de stenen. Stenen zijn een onuitputtelijke bron van verhalen.
En dat is wat we op deze wandeling doen. Keineig, toch ?