Erik, een meester in kendo en schilderen, onthult diepte door gelaagdheid in werken. Zijn hergebruik van doeken voegt authenticiteit toe. Intense kleuren en suggestieve composities dagen de kijker uit. Het spel van perceptie wekt nieuwsgierigheid en onrust op, leidend tot obsessieve verkenning.
Aan de andere kant staat autodidact Wilfried, van schoenmaker tot academische kunstenaar. Zijn werk, doordrenkt met eenzaamheid en maatschappelijke reflecties, getuigt van spontaniteit en diepgang. Wilfried belichaamt kracht en authenticiteit in zijn evolutie als kunstenaar, een reis van passie naar academische erkenning.