Mitja Tušek & Bertille Bak – Wait and See

De Centrale stelt de tentoonstelling Mitja Tušek & Bertille Bak – Wait and See voor (10.04 > 24.08.2025).

De schilderijen van Mitja Tušek zijn uniek en hebben vele gezichten. Ze gaan in dialoog met de video’s van Bertille Bak, die zowel geëngageerd als ironisch zijn. Met humor en ernst bevragen beide kunstenaars beeld en representatie.

De schilderijen en series van Mitja Tušek zijn geïnspireerd door verwijzingen naar de geschiedenis van de kunst en de Europese cultuur, van de Middeleeuwen tot Ensor en de Rorschach-tests, waarvan de vormen herinneren aan de veelheid van mogelijke voorstellingen en percepties van een beeld. De schilderijen van Mitja Tušek spelen met figuratie en abstractie. De figuratieve schilderijen zijn bijna abstract, terwijl de schilderijen die abstract lijken vaak portretten of landschappen bevatten. De materialen die hij gebruikt dragen bij aan deze ambivalentie: was, lood en interferentiepigmenten roepen door hun absorptie- of reflectievermogen een ambigue perceptie van het beeld op; we gissen er meer naar dan dat we het zien, en toch blijft er een bijna tastbare aanwezigheid. Verschillende series doeken van groot formaat stellen ons in staat om de diversiteit aan vormen die Tušeks schilderkunst aanneemt te omarmen. Zijn werk verschuift de blik, bevraagt het medium en de materialiteit ervan, beginnend bij het kleinste fragment van het beeld, bijna de pixel, waarop wordt ingezoomd en die wordt vergroot, maar ook verdikt door de verschillende lagen die de schilder in de loop der jaren heeft toegevoegd.

Voor deze tentoonstelling in de Centrale heeft Mitja Tušek de kunstenaar Bertille Bak uitgenodigd. Als video- en beeldend kunstenaar kijkt Bertille Bak geëngageerd naar de wereld, waarbij ze zich richt op persoonlijke en collectieve verhalen. Ze bevraagt zowel de dagelijkse realiteit van de gemeenschappen die ze ontmoet als de voorstellingen die we ervan kunnen maken. Door middel van haar installaties en video’s “probeert Bertille Bak niet een illusie van waarachtigheid te creëren, maar de constructie achter de schermen van elk beeld te onthullen en het publiek te waarschuwen, op een zowel tedere als grappige manier, dat kunst slechts een schijnwereld is” (tentoonstelling Abus de Souffle, 2024, Jeu de Paume, Parijs).