Glass Museum lid versmelt analoog en digitaal door zijn piano serieus onder handen te nemen

Veel artiesten zijn al op zoek gegaan naar de grenzen van wat bereikt kan worden met een piano, maar slechts een aantal van hen heeft dat zo fysiek aangepakt als Antoine Flipo. Tijdens drie residenties in de Botanique ontdekte het lid van Glass Museum een minimalistische sound dankzij een eerder brute aanpak. Hij kraste, tikte, lijmde en ontbond de snaren van zijn instrument, waardoor het publiek bijna fysiek werd betrokken in het muzikale proces.

Invloeden als Nils Frahm, Four Tet, Binkbeats en Max Cooper zijn nooit ver weg, maar er zijn natuurlijk slechtere artiesten om aan gelinkt te worden. Flipo is een meester in het versmelten van analoog en digitaal, iemand die op de grens tussen neoklassiek en elektronica huppelt.