Henri Vandermoere ( 1939) is geen gesofistikeerd schilder die het ver gaat zoeken. Het meest banale motief volstaat voor hem, maar hij werkt het uit met een precisie en een nauwgezetheid, die veel tijd en liefdevolle aandacht vereisen, benevens een heel gedreven schildertechniek.
Deze uitgepuurde, meticuleuze werkwijze getuigt van een onthechting, die bijna naar de rand van het niets brengt – bijna, want precies daarin ligt het wezenlijke, subtiele onderscheid waarop het aankomt. Vandermoere schildert bijna-leegte, leegte met iets, met een kleinigheid erin. Rond dat iets is ruimte (die voorgrond én achtergrond tegelijk is). En verder is er alleen maar licht. Veel is dat allemaal niet, maat het volstaat. Méér zou teveel zijn….. ( naar Paul Huys)

voor de Belgische beeldhouwer Maarten Ceulemans (1983°) heeft het figuur steeds een centrale rol gespeeld. Hij geeft zijn figuren vorm in diverse materialen aan de hand van traditionele technieken. Sinds enkele jaren vormt hout zijn voornaamste medium. De steeds veranderende beleving van een sculptuur tijdens het creatieproces is voor hem een vruchtbare voedingsbodem en brengt nieuwe ideeën voort. Zijn beelden sluiten zich vaak af van de ruimte en de toeschouwer of lijken soms zelfs onvoltooid. Dit verhullende aspect prikkelt evenwel de nieuwsgierigheid van de kijker en nodigt uit tot interactie. Zo roept hij een veelheid aan interpretaties op en geeft zijn werk meerdere betekenislagen.