Al bijna twintig jaar vecht Gaël Bourmaud tegen de stabiele vormen van geometrie en test hij de grenzen van het traditionele chassis door middel van een nuchtere en afgemeten taal. Hij maakt van het vierkant zijn beste bondgenoot en houdt nooit op de oneindige bronnen ervan te verkennen met een minimalisme en radicalisme waarvan hij nooit afwijkt.
Door een zeer dynamische opvatting van creatie te koesteren, heeft de kunstenaar een subtiel, gespannen ruimtelijk gesprek met de toeschouwer tot stand gebracht, waarbij de operaties van deconstructie van geometrische vormen, die leiden tot verschuivingen en verschuivingen die onze perceptuele gewoonten uitdagen en voortdurend de klassieke grenzen van het kunstwerk verleggen.
Domitille d'Orgeval