Memento mori, te vertalen als: gedenk te sterven. Het is het eerste beeld in ‘Amal’, getatoeëerd op de rug van een jonge vrouw die huilend onder de douche staat. Ze heeft kwetsuren aan haar schouder. Het is de rug van Mounia, een adolescente die gepest en mishandeld wordt door enkele medeleerlingen omdat ze lesbisch is.

Rustbrenger in de genadeloze jungle die de middelbare school is, is Amal, een onconventionele lerares Frans op een Brusselse school. Zij moedigt haar leerlingen aan om een liefde voor lezen en vrijheid van meningsuiting te cultiveren. Zelfs als dat betekent dat ze zichzelf in gevaar brengen.

Amal, een ijzersterke Lubna Azabal, positioneert zich als een sterke verdedigster van de vrije meningsuiting, maar dat dreigt zowel de levens van haar leerlingen als van haarzelf grondig door elkaar te schudden. Rauwe cinema, als een open wonde.