Na vijf jaar afwezigheid in Europa vaart de Indiase kunstenares Anju Dodiya door de Templon Gallery in Brussel voor haar Tour de lenteur, een verzameling van bijna twintig onuitgesproken werken.

Met zijn 57 jaar is Anju Dodiya een van de meest gerespecteerde artiesten in de Indiase scene. Met het zelfportret als uitgangspunt onderzoeken zijn schilderijen gedurende dertig jaar de conflicten tussen innerlijk leven en uiterlijke werkelijkheid: de angst van de schepping, de frustraties van de kunstenaar tegenover het geweld van de wereld, de onoverdraagbaarheid tussen mensen. . Dit laatste jaar van de pandemie en de strikte opsluiting waartoe ze nog steeds wordt gedwongen in haar werkplaatshuis in Mumbai, hebben duidelijk een bijzondere schok bij haar gevonden. Voor een kunstenaar wiens werk zo gehecht is aan kwesties van isolement en sociaal masker, heeft de huidige situatie als katalysator gewerkt. Zoals ze uitlegt, was het afgelopen jaar ongebruikelijk voor ons allemaal. We delen plotseling een gemeenschappelijke wond, de pijnlijke erkenning van het verlies van ons leven.

Anju Dodiya heeft zo een set van zeven doorgestikte en geometrisch gesneden doeken gemaakt. Gastvrij maar zichtbaar ongemakkelijk, bedekken deze vreemde matrassen de muren van de galerij met een reeks portretten gecombineerd met patronen van huiden van wilde dieren, slangen - zowel vertrouwd als nigmatisch. Krachtig po tisch schetsen deze werken, waarin houtskool en waterverf worden vermengd, korte, intieme, geruststellende en dubbelzinnige scènes. Zoals de kunstenaar het verwoordt: als we ons uitrekken op ons bed of in onze stoel zitten, bezetten scherpe, geometrische vormen onze geest en vertroebelen al onze gedachten. Traagheid, eenzaamheid en een scherp bewustzijn van ons lichaam en onze geest maken onze emotionele antennes bang. Deze gewatteerde werken zijn slechts de vrucht van deze obscure kamers die we bewonen.

Als contrapunt presenteert een reeks aquarellen het thema van het masker, een motief waar Anju Dodiya al lang de voorkeur aan geeft, die zichzelf vaak als masker heeft voorgesteld. Geïnspireerd door het werk van James Ensor ontwerpt ze voor haar Belgische tentoonstelling bevroren gezichten, onverschillig bedekt met een vleugje blauwe lucht, diamanten sluiers of chirurgische maskers. Getekend in de schemering, bij zonsondergang, in het licht van de woestijn of op weg naar huis, worden deze waarheidsgetrouwe zelfportretten gepresenteerd in hun enige relatie tot tijd en ruimte, gekenmerkt door een eenzaamheid die zwaar is, maar misschien wel reddend.

Anju Dodiya, geboren in 1964 en afgestudeerd aan de Sir JJ School of Art, woont en werkt in Mumbai. Ze is tegenwoordig een van de meest gerespecteerde hedendaagse kunstenaars in India. Anju Dodiya, een aquarellist haar eerste doelen, is geëvolueerd naar acryl- en houtskoolwerk, op canvas en verschillende soorten textiel. In zijn praktijk brengt de kunstenaar meerdere historische bronnen bij, zo gevarieerd als middeleeuwse wandtapijten, Italiaanse renaissanceschilders, Japanse prenten Ukiyo-e of krantenfoto's.
Zijn werk is met name gepresenteerd op de tentoonstelling Art in the world in Parijs, in het Chicago Cultural Center in , in het Museum of Contemporary Art in Shanghai in , de 53e Biënnale van Venetië in , de 5e Biënnale van Beijing. In , de Pizzuti Collection in de Verenigde Staten in en de Ishara Art Foundation Duba in .
Zijn werk wordt gepresenteerd in tal van particuliere en openbare collecties, waaronder de National Gallery of Modern Art, New Delhi, Mumbai; de Jehangir Nicholson Art Foundation, Mumbai; het Kiran Nadar Museum of Art, New Delhi; de Burger Collection, Hong Kong; het Art Institute of Chicago; in het Private Museum, Singapore en de Zabludowicz Collection, Londen.

Fotografiecredits - Anju Dodiya, Moonlight drive, , houtskool en aquarel op stof gecombineerd gespannen op gewatteerd bord, 1511 cm 59 1/ 5/8 8 in. Anju Dodiya. Met dank aan Galerie Templon, Parijs - Brussel.