Anne Sophie Brassine exposeert in Monty van 13 mei tot 1ni.

Ze is een van de hebzuchtige schilders, van degenen die kleuren en lijnen behouden, lijnen in berouw, getextureerde smaken en ondeskundige geschriften.

Ook zijn productie van tekeningen, vaak figuratief, is belangrijk; het lijkt erop dat ze in deze praktijk, waar de ogen gefixeerd zijn en vragen stellen, een begin zoekt om deze opgelegde wereld die zoveel problemen oplevert, te begrijpen. Dus hier komen de lichamen in het reine met de waarheid, ze vinden zichzelf opnieuw uit, voeren mutaties uit en krijgen een betekenis die alle realismen en surrealismen missen.

Zijn werken, die soms zo in twijfel werden getrokken dat ze bijna werden misbruikt, vertellen ons nauwkeurig de diepe betekenis van zijn werk; een eeuwigdurende zoektocht naar de steeds vernieuwde mogelijkheden van de schilderkunst.

In de grote geschilderde composities nestelen plaatsen en ruimtes zich dan met een ruk. Maar hier, de gelegenheid, een woord, een term, een werkwoord dat, op de manier van Twombly, onze waarneming een zeer intieme weerklank geeft en dat alleen van ons zal zijn.

Als er verbazing is, en die is er altijd, kent ze het veld omdat ze ons waarschuwt door dat zelf te zeggen door haar werken een naam te geven: Unexpected Journey, Feet on the Ground of Head in the Belly Hier zijn we gewaarschuwd: dat is het Schilderen, het verstoort ons, het grijpt ons in de rug, bij de minste onoplettendheid met bedrog soms omdat het leeft zoals wij. Nee, schilderen is niet zomaar een taal! De beelden halen ons soms uit het geheugen, we herkennen ons erin door niets te vinden van wat we wisten.

Hier is een authentiek en krachtig werk dat nog niet is geboren en herboren. Anne-Sophie Brassine heeft de hoge eisen van diehards, ze leidt schilderen zonder teugels, zonder bijten en wat er ook gebeurt.

Dominiq Fournal, beeldend kunstenaar en voormalig directeur van de Academie voor Schone Kunsten in Wavre