Zwiterse zwaargewichten van de metalscene zijn klaar om Brussel te bestoken

Sinds hun oprichting in heeft de Zwitserse band Rorcal hun bestaan gewijd aan de zoektocht naar duisternis. Hoe gevarieerd die zoektocht ook heeft geklonken gedurende hun carrière, is er toch een constante te ontdekken: een totale vorm van sonisch extremisme. Van de waanzinnige heavyness van hun begindagen tot de blast beats en ziekelijke dissonantie van hun laatste albums, hun visie op doom, black metal, industriële geluiden, drones en hard noise heeft altijd de sterke, unieke identiteit van de band benadrukt.

Na vijf albums en talloze split Ep’s heeft de band in september met ‘Silence’ een nieuwe langspeler uitgebracht. De plaat brengt een zekere zwaarte met zich mee, zoals de stilte in het diepste van de nacht. Het is een werk waarop de band opnieuw bewijst hoe toegewijd ze wel zijn aan de donkerste geluiden die je je kan bedenken.

Abraham is nu iets meer dan een decennium actief, en hun mix van post-hardcore en sludge zette de band meteen helemaal voorop het speerpunt van de Zwitserse metalscene. Een voorlopig hoogtepunt van de band was ‘Look, Here Comes the Dark!’ uit . Het conceptalbum bestaat uit 4 discs, elk met hun eigen aanpak in termen van stijl, teksten en instrumentatie.

Na die epische plaat verlieten zanger Renzo en gitarist Mat de band. Drummer Dave trok prompt de microfoon naar zich toe, en Steven Margo van Kruger voegde zich bij de band. In kregen we de eerste plaat van deze line-up, ‘Débris de Mondes Perdus’. Het album, dat zich afspeelt tegen een achtergrond van een verschroeide aarde waarop de laatste resten van de mensheid proberen te overleven, is meteen een nieuw hoogtepunt in de discografie van de Zwitsers.