Yves Piedbœuf, "Rémanence"
De eerste en vrijwel onmiddellijke indruk is er een van verbijstering. Iets heeft plaatsgevonden, maar wat? Er staat driemaal niets op het punt te gebeuren of te worden gezegd, maar hoe? Het moment lijkt klaar om op de loop te gaan, maar wanneer? In deze schijnbaar klassieke fotografie, in deze 36 zwartwitbeel- den die men gemakshalve zou kunnen associeren met het «beslissende moment» blijft er ondanks alles iets onbeslist, iets ontspoort voortdurend. Als een ijl licht, een vluchtige herinnering, een reminiscentie, zelfs een remanentie, een mooi woord waaraan de reeks haar zinspelende titel ontleent.
Hoewel de dingen eenvoudig lijken, schijnt er vaak een essentiele bepaling te ontbreken: een legende of een verklaring, een context of een decor, ja zelfs een arm, of een hoofd, of beide, of nog, een ges- prekspartner. En het is nu net dit onvolledige, lacuneuze aspect dat deze reeks, die er geen is, intrigerend maakt. Emmanuel d'Autreppe, tentoonstellingcommissaris (extract)