Bij de tentoonstelling Grafiek staan kunstenaars Myriam Selleslagh en Daniël Breckpot centraal.

Beide kunstenaars startte hun artistieke loopbaan met grafisch werk op papier: Breckpot, met grote tekeningen in potlood en inkt waarin hij zijn dagelijkse werkelijkheid op een zeer realistische manier vastlegde; Selleslagh, met enkele rake potloodlijnen, eveneens op groot formaat, vatte de beweging en kwam zo tot een meer abstract resultaat. Op deze tentoonstelling zijn echter geen tekeningen te zien want beide kunstenaars hebben zich al een aantal jaren een nieuw medium eigen gemaakt.

Selleslagh legt zich toe op het beeldhouwen. Wat voor de meeste beeldhouwers de start of opbouw is van hun werk, het geraamte of skelet om daarna het beeld verder op te bouwen, is bij haar het beeld op zich geworden. Zij heeft als het ware het beeld ontdaan van al zijn lagen en vervolmaakt zo haar geraamtes om daar de beweging van een golfslag of de beweging van het “Zotte geweld” van Rik Wouters in te vatten. Met een lichtbron laat ze dit 3-dimensionaal beeld terug op een achtergrond in een mensionale afbeelding transformeren waardoor dit een extra dimensie toevoegt aan het werk en het beeld versterkt.

Breckpot heeft zich het schilderen eigen gemaakt. Hij heeft potlood en inkt vervangen door verf in slechts 1 kleur namelijk zwart. Hij probeert nog altijd zijn leefwereld en omgeving te vatten in een schilderij maar ontdoet de werkelijkheid van zijn lagen en de realiteit van al zijn kleuren om ook tot de kern te komen. Met enkel zwarte verf benadruk hij de lichtinval, versterkt hij het grafische effect van zijn onderwerp en kijkt zo op zijn eigen zwart/witte wijze naar zijn omgeving. Soms met zeer grote contrasten dan weer poëtisch met zeer veel subtiele grijstinten.

Het eindresultaat van deze twee kunstenaars is zeer verschillend en divers maar de grafische achtergrond is sterk aanwezig en het is de grafiek die hun verbindt.